Veel werkgevers ervaren de verplichting om een transitievergoeding te betalen bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid als niet rechtvaardig. Dat gevoel komt met name door het feit dat de werkgever tijdens de eerste twee ziektejaren ook al minimaal 70% van het loon moet doorbetalen en daarnaast de nodige kosten gemaakt dienen te worden voor re-integratie van de arbeidsongeschikte werknemer.

De voormalige regering heeft overwogen dat de huidige wetgeving aangepast diende te worden en koos uiteindelijk voor een wetsvoorstel met een vergoedingsregeling.

Werkgevers die werknemers wegens langdurige arbeidsongeschiktheid ontslaan en om die reden een transitievergoeding verschuldigd zijn, krijgen compensatie voor het betalen van die vergoeding.

Op donderdag 5 juli 2018 heeft de Tweede Kamer het wetsvoorstel aangenomen. De Eerste Kamer heeft op 10 juli 2018 ingestemd. Wanneer de wet precies in werking treedt is nog niet duidelijk, maar geldt ook voor ‘oude gevallen’. Op een bij Koninklijk Besluit te bepalen tijdstip zal de inwerkingtreding worden vastgesteld.

Een werknemer heeft sinds 1 juli 2015 recht op een transitievergoeding als zijn arbeidsovereenkomst minimaal twee jaar heeft geduurd en deze op initiatief van de werkgever wordt beëindigd. Deze vergoeding is bedoeld als compensatie van het ontslag en om de overgang naar een andere baan te vergemakkelijken. Deze vergoeding is ook verschuldigd bij een ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid (in het algemeen na twee jaar ziekte).

In de kern kan een onderneming (werkgever) op twee manieren omgaan met een langdurig zieke werknemer: het dienstverband voortzetten of tot ontslag overgaan (ervan uitgaande dat aan alle eisen voor ontslag wordt voldaan). Reeds op dit moment kan de werkgever inspelen op bovengenoemde verandering die gaat komen.

Met deze wet is bedoeld om tegemoet te komen aan de zorgen van de werkgevers over zowel de hoge kosten die zij maken in verband met langdurige arbeidsongeschikte werknemers als over de transitievergoeding die zij verschuldigd zijn bij ontslag om bedrijfseconomische redenen. Daartoe wordt een vergoedingsregeling voor werkgevers van langdurig ongeschikte werknemers voorgesteld. Ook wordt voorgesteld dat bij ontslag om bedrijfseconomische redenen geen transitievergoeding verschuldigd is als in een collectieve arbeidsovereenkomst (cao) of regeling namens een daartoe bevoegd bestuursorgaan voorzieningen zijn getroffen om werkloosheid te beperken of voorzien wordt in een redelijke vergoeding.