Een werknemer heeft gedurende ziekte
wettelijk recht op (in ieder geval gedeeltelijke) doorbetaling van loon. Maar
hoe zit het met de leaseauto, die ook in privé gebruikt wordt?
Het Gerechtshof Den Haag heeft op 13
juli van dit jaar in een zaak waarover de werkgever en de werknemer over dat
privégebruik van die leaseauto discussieerden een oordeel geveld.
De conclusie van het Gerechtshof Den
Haag was in dat geval (ECLI:NL:GHDHA:2021:1577) dat de
loondoorbetalingsverplichting tijdens ziekte, welke in artikel 7: 629 BW is
geregeld, niet in de weg staat aan de afspraak dat na zes maanden ziekte van
werknemer de leaseauto moet worden ingeleverd. De werkgever was niet gehouden
enige vergoeding voor het missen van het privégebruik van de auto te vergoeden.
Bij bovengenoemd oordeel was zeer
belangrijk dat op de arbeidsovereenkomst een personeelsgids van toepassing was,
die ook een mobiliteitsregeling bevatte. In die laatste regeling stond te lezen
dat een werknemer een leaseauto ook voor privé doeleinden mocht gebruiken. In
de leaseovereenkomst verklaarde de werknemer kennis te hebben genomen van de
mobiliteitsregeling, waarin ook te lezen stond dat de werknemer de leaseauto na
zes maanden arbeidsongeschiktheid diende in te leveren.
Na ommekomst van die termijn vorderde de
werkgever, nu de werknemer toen nog steeds arbeidsongeschikt was, dan ook op
grond van die afspraak de leaseauto in te leveren. Dat was, volgens de
werkgever, de met de werknemer gemaakte afspraak.
De werknemer was van mening dat het
opvorderen van de auto na ommekomst van zes maanden ziekte niet past. Hij
betoogde dat het privégebruik van de leaseauto valt onder het recht op loondoorbetaling.
Uit de rechtspraak volgt dat het gebruik
van een leaseauto een arbeidsvoorwaarde is. Het zo maar innemen van de
leaseauto is dan ook te duiden als het eenzijdig wijzigen van de
arbeidsvoorwaarden, waarvoor een eenzijdig wijzigingsbeding van belang is, dan
wel op grond van goed werkgeverschap de werknemer hiervoor zou moeten worden
gecompenseerd.
Dit is echter anders, aldus het
Gerechtshof, indien partijen daarover vooraf, zoals in het bovengenoemde geval,
duidelijke afspraken hadden gemaakt.
Van wijziging van de arbeidsvoorwaarden
was, aldus het Gerechtshof, dan ook geen sprake.
Nu in de mobiliteitsregeling een
intrekkingsmogelijkheid was opgenomen zonder dat daar een vergoeding of
compensatie tegenover stond, gold de hoofdregel “afspraak is afspraak”.
Werkgevers zijn in het huidige
tijdsgewricht, waarbij thuiswerken steeds meer de norm lijkt te zijn geworden,
vaker het ter beschikking van een leaseauto aan het (her)overwegen.
Indien al een leaseauto ter beschikking
wordt gesteld, is het belangrijk, zo leert bijvoorbeeld bovengenoemde uitspraak,
duidelijke afspraken over het privégebruik te maken en de mogelijkheden tot
eenzijdige inname van de leaseauto zonder vergoeding of compensatie
verschuldigd te zijn, bijvoorbeeld bij langdurige ziekte, of indien de
werknemer aan een redelijke zakelijke kilometereis niet meer voldoet.
Desgewenst kan Advocatenkantoor DKA B.V.
u ter zake met raad en daad terzijde staan.