Zeker in coronatijd, waarbij veel vanuit huis wordt gewerkt, is het zetten van een digitale handtekening niet ongebruikelijk. Toch is niet altijd sprake van het rechtsgeldig ondertekend zijn van een overeenkomst middels een digitale handtekening, zo leert de praktijk.

De Rechtbank Zeeland-West Brabant oordeelde op 7 oktober 2020 (ECLI:NL:RBZWB:2020:4817) dat de wijze van ondertekening onvoldoende betrouwbaar zou zijn. Dit terwijl in die zaak het digitaal ondertekenen van een zakelijke geldleningovereenkomst en daarbij behorende borgtocht plaatsvond met het programma Adobe Sign.

De nog niet ondertekende overeenkomsten werden naar het e-mailadres van de contractant gestuurd. Voordat deze de overeenkomsten kon openen, diende hij een verificatiecode in te voeren die per sms naar zijn telefoonnummer werd gestuurd. Daarna kon hij paraferen en een handtekening plaatsen door deze te typen, te tekenen, of door een afbeelding in te voegen. Na die ‘ondertekening’ werd door Adobe Sign het document voorzien van een zogenaamd zegel. Hierdoor kon het document niet meer worden gewijzigd.

Desondanks zette de Rechtbank een streep door deze wijze van ondertekening. De handtekening is namelijk niet uitgegeven door een zogeheten ‘vertrouwensdienst’.

Wel is naar het oordeel van de Rechtbank mogelijk (en niet meer dan dat) sprake van een zogenaamde geavanceerde handtekening. Daarvan is sprake als wordt voldaan aan de wettelijke vereisten van artikel 3: 15a BW.

Nu het verificatieproces van de geldverstrekker met name zou zien, aldus het oordeel van deze Rechtbank, op de contracterende onderneming (de vennootschap) en in mindere mate op de vertegenwoordigingsbevoegdheid van de borg zelf zou, aldus de Rechtbank, de gevolgde methode een (te) groot risico opleveren voor misbruik door personen die de beschikking hebben over de e-mailadressen en de bankgegevens.

Omdat de elektronische handtekening onvoldoende betrouwbaar zou zijn, is met dit digitale document naar het oordeel van de Rechtbank niet komen vast te staan dat een overeenkomst van borgtocht is ontstaan. Een streep door de borgtochtverplichtingen dus.

Conclusie:

Laat een overeenkomst, zo leert het bovenstaande, niet zomaar digitaal tekenen. Denk voor het aangaan van de afspraken en de vastlegging daarvan goed na of de gekozen elektronische handtekening de juiste waarborgen bezit en daarmee voldoende betrouwbaar is. Denk niet te snel dat een rechter in de gebruikelijke praktische gang van zaken meegaat!

De les:

Wat voldoende betrouwbaar is, hangt steeds af van het doel waarvoor de handtekening is gezet en alle overige omstandigheden van het geval. Hoe belangrijker het te ondertekenen document, hoe betrouwbaarder de handtekening moet zijn!