Voor verrekening geldt dat in artikel 6: 127 BW de hoofdregel is opgenomen:

Vorderingen en schulden kunnen partijen die elkaars schuldeiser en schuldenaar zijn tegen elkaar wegstrepen. Partijen kunnen in afwijking daarvan echter afspreken dat ook verrekening kan plaatsvinden van vorderingen en schulden waarvan zij niet over en weer elkaars schuldeiser en schuldenaar zijn.

De Hoge Raad heeft bij zijn uitspraak van 15 november 2019 bevestigd dat een dergelijke afspraak blijft gelden indien een van de contractspartijen failliet wordt verklaard. Partijen kunnen niet contractueel afwijken van de regel dat verrekening alleen mogelijk is indien schuld en vordering vóór de faillietverklaring zijn ontstaan of voortvloeien uit handelingen die vóór de faillietverklaring met de gefailleerde zijn verricht. Het zogenaamde fixatiebeginsel kan (dus) contractueel niet terzijde geschoven worden.

https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:HR:2019:1789